|
1/2 BLOED VERSCHEURD
Waartoe behoor ik ?
Behoor ik tot leven of dood?
Behoor ik tot beweging of stilte ?
Behoor ik tot licht of donker ?
Of behoor ik tot het hemelse rood ?
Mijn bloed vloeit
als huilend inkt
wat dit kleurloze
verdroogde perkament
met een zacht geruis doordringt.
Mijn huid kleurt
tot ver voorbij ogenschijnlijk wit
stoppend met volle verbazing
tot waar het bruin
diep verborgen zit.
Haar blinkend mes
diep in mijn hart,
doodt mijn broeder,
vermoord mijn innerlijk kind,
stervend in diepe smart.
Snijdt door,
mijn banden van bloed,
trachtend te doorklieven
mijn spirit
haar innerlijke gloed.
Zij veegt weg uit her innering
het gezicht van haar kind
dat wil sterven
in deze onsterfelijk geschreven zin
waarin hij rust noch vrede vindt.
Ik schudt mijn vleugels,
en dans naar verre oorden
kijkend naar beneden
moeiteloos zwevend
op een tapijt van kleurrijke woorden.
© kantjil 2020
dulu - tempo
|
|